Wanneer een werknemer na twee jaar of langer uit dienst gaat bij een werkgever, heeft hij of zij in veel gevallen recht op een transitievergoeding. Dit is een vergoeding die bedoeld is om de werknemer te ondersteunen bij het vinden van nieuw werk. Het is voor werkgevers belangrijk om te weten hoe zij de transitievergoeding berekenen om te voorkomen dat zij hierbij fouten maken.
Hoe wordt een transitievergoeding berekend?
De transitievergoeding wordt berekend op basis van het maandsalaris en het aantal dienstjaren. Het maandsalaris omvat het bruto maandsalaris, vakantietoeslag en eventuele vaste eindejaarsuitkeringen. Looncomponenten zoals variabele bonussen, overwerkvergoedingen en winstuitkeringen worden niet meegenomen bij de berekening van de transitievergoeding.
Het aantal dienstjaren wordt berekend door het aantal volledige dienstjaren te tellen dat de werknemer bij de werkgever heeft gewerkt. Een volledig dienstjaar telt mee wanneer de werknemer gedurende het gehele jaar in dienst is geweest. Wanneer de werknemer niet gedurende het gehele jaar in dienst is geweest, wordt het aantal dienstjaren naar evenredigheid berekend. Bijvoorbeeld, als de werknemer 8 maanden in dienst is geweest, telt dit als 8/12 (ofwel 0,67) dienstjaren.
Hoe werkt het?
De berekening van de transitievergoeding is als volgt: voor de eerste 10 dienstjaren geldt dat de werknemer recht heeft op 1/3 van het maandsalaris per dienstjaar. Voor dienstjaren na de eerste 10 geldt dat de werknemer recht heeft op 1/2 van het maandsalaris per dienstjaar. Het maximumbedrag dat de werknemer aan transitievergoeding kan ontvangen, is €84.000 (per 1 januari 2022).
Het is belangrijk om op te merken dat er situaties zijn waarin de werknemer geen recht heeft op een transitievergoeding, bijvoorbeeld wanneer hij of zij zelf ontslag neemt, op staande voet wordt ontslagen wegens ernstig verwijtbaar gedrag, of bij een faillissement van de werkgever.